O tym jak
Pokonać strach perfekcjonizmu
Artykuł Dwujęzyczny:
This week I’ve been thinking a lot about perfectionism. It’s true, I am a perfectionist. It’s something that’s evident in all areas of my life. At the same time I think that most people (if not all) are perfectionists. It seems like perfectionism is an essential part of human nature.
W tym tygodniu dużo myślałem o perfekcjonizmie. To prawda, jestem perfekcjonistą. To coś, co jest widoczne we wszystkich obszarach mojego życia. Jednocześnie uważam, że większość ludzi (jeśli nie wszyscy) to perfekcjoniści. Wygląda na to, że perfekcjonizm jest istotną częścią ludzkiej natury.
But, why?
Ale dlaczego?
I think we are all perfectionists because we are all afraid. And so perfectionism is just another form of fear. Here, let me explain. Let’s say I’m writing something (like this text 😉). It is my creation, my baby, and in a way it is a part of me. It comes from my mind, it represents my thoughts, it represents me.
Myślę, że wszyscy jesteśmy perfekcjonistami, ponieważ wszyscy się boimy. A więc perfekcjonizm to tylko kolejna forma strachu. Pozwól, że wyjaśnię. Powiedzmy, że coś piszę (jak ten tekst 
). Jest on moim dziełem, moim dzieckiem i w pewnym sensie jest częścią mnie. Pochodzi z mojego umysłu, reprezentuje moje myśli, reprezentuje mnie.
As long as I can work on it, it remains under my control and there is no problem. I can edit this text here and there, I can add a word or a whole sentence, I can remove stuff and tinker with it all I want.
Dopóki mogę nad nim pracować, pozostaje pod moją kontrolą i nie ma problemu. Mogę edytować ten tekst tu i tam, mogę dodać słowo lub całe zdanie, mogę usunąć rzeczy i majstrować do woli.
This is important because perfectionism is hiding here – in the endless tinkering. The piece is never finished, there is always something to add or change. I step away from it for a day, a week, a month, a year and when I come back I have a fresh perspective to make it a little bit more perfect. Truth is that it was perfect a long time ago… but I can always make it more perfect.
To ważne, bo właśnie tu kryje się perfekcjonizm – w niekończącym się majstrowaniu. Dzieło nigdy nie jest skończone, zawsze jest coś do dodania lub poprawienia. Zostawiam je na dzień, tydzień, miesiąc, rok, a kiedy wracam, mam nową perspektywę, żeby je minimalnie ulepszyć. Prawda jest taka, że dawno temu było już idealne… ale ja zawsze mogę je jeszcze bardziej udoskonalić.
It doesn’t matter what I’m doing – writing articles, painting, making music or learning English, as long as I can tinker with it, it will stay under my control. The moment when I decide that this piece is good enough to show it to the world – I give up the control. I expose it to other people without knowing what will happen. Will they like it? Or will they hate it? Will they praise it? Or will they criticise it? Remember, the creation is part of me, so essentially I’m exposing myself to other people.
Nieważne, co robię – piszę artykuły, maluję, robię muzykę czy uczę się angielskiego, o ile będę mógł przy tym majstrować, pozostanie to pod moją kontrolą. W momencie, gdy uznam, że to dzieło jest na tyle dobre, by pokazać je światu – rezygnuję z kontroli. Ujawniam to innym ludziom, nie wiedząc, co się stanie. Czy im się spodoba? A może będą je nienawidzić? Czy będą je chwalić? A może będą je krytykować? Pamiętaj, to działo jest częścią mnie, więc zasadniczo obnażam się przed innymi ludźmi.
This shit is scary! So, to minimise the probability of pain, I tinker. The more I edit, the more perfect it is, the more perfect it is, the less critique it receives, the less critique it receives, the safer my ego will be. Voilà, perfectionism!
To zajebiście przerażające! Tak więc, aby zminimalizować prawdopodobieństwo bólu, majsterkuję. Im więcej redaguję, tym jest ono doskonalsze, im jest doskonalsze, tym mniej krytyki otrzyma, im mniej krytyki otrzyma, tym bezpieczniejsze będzie moje ego. Voila, perfekcjonizm!
This text took 20 minutes to write and over 45 minutes to edit. I did tinker, and no, I don’t think it’s perfect yet. But that’s important for me because this text shouldn’t be perfect, because I need to learn to let go of my control.
Napisanie tego tekstu zajęło 20 minut, a redagowanie go ponad 45 minut. Tak, majstrowałem przy nim i nie, nie sądzę, że jest idealny. Ale to jest dla mnie ważne, ponieważ ten tekst nie powinien być doskonały, ponieważ muszę nauczyć się odpuścić kontrolę.
